Europejscy studenci chcą się uczyć w trybie hybrydowym, ale większość uczelni nie jest w stanie tego zrealizować

~ Według raportu firmy Sony dotyczącego stanu nauczania w 2023 roku studenci i wykładowcy pozytywnie oceniają tryb hybrydowy w nauczaniu i widzą płynące z niego korzyści ~

~ Europejskie uczelnie nie mogą jednak go realizować ze względu na brak dostępu do odpowiednich technologii ~

Najnowsze wyniki badań Sony Professional Displays and Solutions Europe pokazują rozdźwięk między rosnącym zapotrzebowaniem na hybrydowy tryb nauczania a poziomem przygotowania do jego wdrożenia w Europie. Aż 71% studentów i wykładowców pozytywnie ocenia nauczanie hybrydowe, jednak 67% specjalistów audiowizualnych w placówkach szkolnictwa wyższego twierdzi, że do wdrożenia go, konieczne są często duże usprawnienia technologiczne.

W Europie tylko jedna czwarta studentów uczy się w tym trybie. Uczelnie muszą doposażyć się w odpowiednie zasoby i technologie oraz zadbać o szkolenia, aby móc korzystać z zalet trybu hybrydowego.

Pandemia COVID na stałe zmieniła charakter edukacji. Uczelnie wyższe były zmuszone do znalezienia alternatywnych metod nauczania, opierając się w dużej mierze na trybie online, który zapewniał kontakt ze studentami biorącymi udział w zajęciach z różnych miejsc. Dzięki temu większa liczba studentów zyskała dostęp do nauki, a według najnowszych statystyk UCAS we wrześniu ubiegłego roku studia rozpoczęło więcej studentów z niekorzystnych pod względem edukacyjnym środowisk.

W jaki zatem sposób uczelnie są przygotowane do stworzenia przestrzeni edukacyjnej, która byłaby dostosowana do dzisiejszych potrzeb oraz zmieniających się wymagań coraz bardziej zróżnicowanej społeczności studenckiej?

Firma Sony, we współpracy z firmą Censuswide, zapytała 1800 studentów, wykładowców i specjalistów audiowizualnych pracujących na uczelniach wyższych w całej Europie (w Wielkiej Brytanii, Francji, Niemczech, Danii, Szwecji i we Włoszech) o ich stosunek do różnych metod nauczania^[1] i opinię na temat przyszłości edukacji. Ogólnie rzecz biorąc, większość respondentów (62%) opowiedziała się za asynchronicznymi zajęciami^[2] w porównaniu z zajęciami wyłącznie stacjonarnymi (56%) i synchronicznymi zajęciami w trybie online (52%). Co więcej, dwie trzecie studentów i wykładowców zgodziło się, że prawidłowo realizowany hybrydowy model nauczania bardziej odpowiada zróżnicowanym sposobom uczenia się. Na drodze stoją jednak poważne przeszkody.

Ponad połowa (51%) specjalistów audiowizualnych twierdzi, że dużą barierą w zakresie wprowadzenia tego modelu nauczania jest brak zrozumienia przez wykładowców sposobów korzystania z wymaganej technologii. Zgadza się z tym 35% wykładowców. Zwraca to uwagę na niedobory zasobów technologicznych oraz konieczność zastosowania rozwiązań bardziej przyjaznych użytkownikom w celu uzyskania korzyści z nauczania hybrydowego za pośrednictwem łatwych w użyciu, intuicyjnych technologii. Inne bariery, o których była mowa, to:

• ograniczone zasoby;
• inne priorytety placówek;
• brak pieniędzy.

Przyszłość hybrydowego modelu nauczania rysuje się w jasnych barwach: 62% studentów twierdzi, że ten tryb wpływa pozytywnie na przyswajanie przez nich wiedzy, ponieważ:

• mogą dzielić czas między edukację a inne obowiązki;
• mają większy wybór zajęć;
• mają lepszy dostęp do materiałów, które mogą powtórzyć, lub do informacji, których wcześniej nie przyswoili.

Studenci muszą jednak pokonać własne bariery związane z dostępem do tego, nowego sposobu uczenia się. Zdobycie odpowiedniego sprzętu z właściwą technologią może być jedną z największych przeszkód stojących na drodze do szerokiego zastosowania modelu nauczania hybrydowego; innymi mogą być trudności w korzystaniu z technologii oraz ograniczone możliwości interakcji społecznych.

„Z dostępnych danych jasno wynika, że aby uczelnie wyższe mogły sprostać rosnącemu zapotrzebowaniu na nauczanie hybrydowe, trzeba jeszcze poczynić pewne przygotowania. Odpowiednia technologia i właściwa priorytetyzacja umożliwiłyby uzyskanie namacalnych korzyści płynących z tego modelu edukacyjnego” — mówi Alexandra Parlour, kierownik działu European Marcoms & Education, Sony Professional Displays and Solutions.

„Badania pokazują, że istnieje zapotrzebowanie na połączenie metod nauczania, ale tryb online nie może zastąpić trybu stacjonarnego, dlatego uczelnie muszą zwrócić uwagę na to, jaką technologię audiowizualną wdrożyć, aby móc zastosować wszystkie style nauczania oraz zwiększyć produktywność, usprawnić współpracę i bardziej zaangażować studentów„.

Aby pobrać pełny raport firmy Sony dotyczący stanu nauczania w 2023 roku, kliknij tutaj.

Aby poznać rozwiązania, jakie firma Sony oferuje placówkom edukacyjnym, aby mogły one wdrożyć hybrydowy tryb nauczania, odwiedź witrynę pro.sony.

^[1] Uczenie synchroniczne online – studenci logują się na zajęcia w czasie rzeczywistym, uczenie stacjonarne (bezpośrednie) na uczelni oraz asynchroniczne uczenie online.

^[2] Uczenie asynchroniczne oznacza, że proces nauczania jest realizowany w różnym czasie dla studentów biorących udział w danych zajęciach. Uczenie asynchroniczne to każdy rodzaj uczenia się, które jest podejmowane zgodnie z własnym rytmem i tempem pracy bez ciągłego kontaktu z osobą nauczającą. Przykład: zdobywanie wiedzy w trakcie czytania portalu zapewniającego studentom możliwość uczenia się w odpowiadający im sposób.

Metodologia:
Sony Professional Displays and Solutions zleciło w maju 2023 r. firmie Censuswide przepytanie 1464 studentów (w wieku powyżej 18. roku życia) i wykładowców (w wieku powyżej 25. roku życia) oraz 303 specjalistów audiowizualnych pracujących na uczelniach wyższych w Wielkiej Brytanii, Niemczech, Francji, Danii, Szwecji i we Włoszech.

Źródło: Sony